Փետրվար 9, 2025
ՔԱՀ Եկեղեցում , սիրո տոնին ընդառաջ,տեղի ունեցավ զույգերի ժողով, հավաքույթ, որին մաս կազմեցին 35 զույգ: Նախապես ծրագրված և զարդարված սրահում զույգերը առիթ ունեցան միասին հաղորդակցվելու, ճաշելու ինչպես նաև խաղերի միջոցով ստուգելու ոչ միայն իրենց Աստվածաշնչյան գիտելիքները, այլ նաև հնարավորություն տրվեց միմյանց բացահայտելու: Ժողովի ամենակարևոր մասը ամփոփեց Վեր. Հովհաննես Հովսեփյանը, ով որպես նախաբան ներկայացրեց ամուսնության մեջ հանդիպող չորս եղանակների մասին՝ <<Ամուսնության չորս եղանակները>> գրքի հիման վրա և քաջալերեց զույգերին մաս կազմելու շարունակական զույգերի հանդիպումներին:
1Եթե մարդկանց ու հրեշտակների լեզուներով խոսեմ, բայց սեր չունենամ, ես նման եմ ձայն արձակող պղնձի կամ ղողանջող ծնծղայի։ 2Եթե շնորհ ունենամ մարգարեության, բոլոր խորհուրդների ու ամեն գիտության և եթե մինչև իսկ լեռները տեղափոխելու չափ լիարժեք հավատն ունենամ, բայց սեր չունենամ, ոչինչ եմ։ 3Եթե ամբողջ ունեցվածքս աղքատներին բաժանեմ ու մարմինս կրակի մատնեմ, բայց սեր չունենամ, ես ոչ մի օգուտ չեմ ունենա։ 4Սերը հանդուրժող է, սերը բարի է. սերը չի նախանձում, չի գոռոզանում, չի մեծամտանում։ 5Անամոթություն չի անում, սեփական շահը չի փնտրում, բարկությամբ չի գրգռվում, չար բան չի մտածում, 6անիրավության վրա չի ուրախանում, այլուրախանում է ճշմարտության հետ, 7ամեն բան հանդուրժում է, ամեն բանի հավատում, ամեն բանի հանդեպ հույս ունի, ամեն բանի համբերում է։ 8Սերը երբեք չի անհետանում. մարգարեությունները կանհետանան, լեզուները կլռեն, գիտությունը կխափանվի։ 9Քանզի մասամբ գիտենք և մասամբ ենք մարգարեանում։ 10Բայց երբ կատարյալը գա, այն, ինչ մասամբ է, կանհետանա։ 11Երբ երեխա էի, երեխայի պես էի խոսում, երեխայի պես էի մտածում, երեխայի պես էի տրամաբանում, բայց երբ տղամարդ դարձա, երեխայական բաները թողեցի։ 12Այժմ, երբ նայում ենք հայելու մեջ, հստակ չենք տեսնում, իսկ այն ժամանակ կտեսնենք դեմառդեմ։ Այժմ մասամբ եմ տեղյակ, իսկ այն ժամանակ կճանաչեմ այնպես, ինչպես որ նրանից ճանաչվեցի։ 13Արդ, մնում են այս երեքը՝ հավատ, հույս, սեր, և սրանցից ամենամեծը սերն է։
( Ա Կորնթացիս 13)
